Arapça'nın Önemi

İslamiyet'le birlikte Türkler arasında özel ilgi görmeye başlayan Arapça,tarihi süreç içinde medrese odaklı çeşitli öğretim evreleri geçirdi.Genellikle sarf-nahiv öğretimi esasına dayanan Arapça öğretimi,daha sonraları yabancı dil öğretimi özelliğinden tamamen uzaklaşarak Osmanlıca'nın imlası maksadına dönüştü.Arapça bilmek sarf-nahiv bilmekle özdeşleşerek,iletişimde kullanılmayan gramatikal dil öğretimi şeklini aldı ve günümüze kadar sürdü.Bunun için günümüzde sarf-nahiv öğretiminin yabancı dil olarak Arapça öğretimine hizmet edecek şekilde bilimsel metot ve tekniklere uygun olarak yeniden düzenlenmesi gereği ortadadır.